تشخیص اشتباه در بیش فعالی یا عدم تمرکز در علم روانشناسی کودک می تواند مسیر زندگی یک کودک را کاملا تغییر دهد؛ خانواده ها باید به سلاح علم و دانش مجهز باشند تا بتوانند بهترین تصمیمات را برای کودک خود بگیرند تا جایی که درست و غلط را از هم تمیز داده و حتی درکی از تشخیص درست یا اشتباه پزشک روانشناس کودک خود داشته باشند.
بیشتر بخوانید: درمان دارویی بیش فعالی در کودکان
به همین دلیل پیشنهاد می کنیم در ابتدا با مطالعه تعریف بیش فعالی بدانیم بیش فعالی چیست و پس از آن با مطالعه تفاوت میان بیش فعالی و اختلالات حسی همپوشانی های این دو حوزه را درک کرده و بدانیم حتی اگر رفتاری در کودک از علائم بیش فعالی هست می تواند یک اختلال حسی ساده باشد.
همانند سرماخوردگی یا حساسیت که هر دو ظاهری یکسان اما ریشه متفاوت دارند، بیش فعالی و اختلالات حسی نیز این چنین همپوشانی ای را دارند به همین دلیل تشخیص بیش فعالی حقیقتا کار متخصصین این امر است.
برای تشخیص بیش فعالی تجمیعی از نشانه ها بایستی همزمان حادث شوند؛ این نشانه ها چه هستند خود نکته ای مهم است که در مقالات بالا به تفصیل توضیح داده شده است.
پس از مطالعه دو مقاله بالا شما اطلاعاتی کامل در ارتباط با انواع بیش فعالی و روش درمان بیش فعالی در کودکان نیز کسب کرده اید و مجهز به علم بهترین و کامل ترین محتوای حوزه بیش فعالی هستید و صد البته دانستید که درمان بیماری ها و اختلالات از طریق درمان بدون دارو چقدر روش مطمئن تر؛ بی عوارض تر و بدون بازگشت تری است.
سعی کنید تا حد ممکن پس از تشخیص درست و دقیق بیش فعالی در کودکتان از روش های درمان بدون دارو استفاده کنید. هیچ داروی بدون عوارضی وجود ندارد، چون اساسا تاثیر داروها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برای مثال کسانی که مشکل قند خون دارند با تزریق انسولین، می‌توانند بیماری خود را کنترل کند اما اگر یک فردی که مشکل دیابت ندارد، انسولین تزریق کند حتما به کما خواهد رفت.
پس مادرها پدرهایی که کودک بیش فعال دارند باید این نکته را مدنظر داشته باشند که کلا داروها (مخصوصا بیش فعالی و عدم تمرکز) تیغ دو لبه است، هم می تواند باعث بهبود تمرکز و فعالیت کودک شود و هم می تواند از طرف دیگر تشدید کننده آن باشد و اثرات منفی بر روی کودک داشته باشد.
همه این موارد بستگی به میزان بیش فعالی در کودک، مقدار و زمان تجویز دارو دارد، پس دلیل؛ مقدار؛ ساعت ونوع مصرف داروها تعیین کننده اثربخشی آنها هستند.
بدن برای انتقال عصبی میان سلول ها به دوپامین که یکی از مواد شیمیایی خود ترشح در بدن است نیاز دارد.
سطح ترشح دوپامین از چند طریق می تواند بالا رود.
مدت اثرداروی ریتالین یا متیل فندیت، چهار تا شش ساعت است پس این دارو در طول روز بایستی حداقل ۲ بار مصرف شود.
کودکان در پاسخ به داروها، متفاوت پاسخ می دهند، برخی کودکان سریعا و به مقدار اندک دارو پاسخ مثبت می دهند.
در حالی که کودک دیگر فقط به مقدار زیاد دارو پاسخ می دهند. اما این امکان وجود دارد که در طولانی مدت کودک به داروهای مربوطه پاسخ قبل را ندهد، در صورت عدم تاثیر ریتالین، باید با پزشک مشورت کنید تا علت را بیابد.
بیشتر بخوانید: درمان بیش فعالی با ریتالین
ریتالین مهارگر دوپامین، بصورت عالی و نوراپی نفرین بصورت کم در ساختار سیستم عصبی مرکزی بدن است.
تحقیقات اثبات کرده است که نقص وجود دوپامین و نوراپی نفرین از دلایل بوجود آمدن بیش فعالی و کمبود توجه در کودکان و حتی بزرگسالان است.
ریتالین باعث افزایش این دو هورمون شده که در نتیجه بهبود نشانه های بیمالی بیش فعالی و کمبود توجه در کودکان شده است.
همانطوری که در بالا نیز بیان شد، چک آپ های لحظه و دوره ای از الزامات ریتالین در افراد مصرف کننده است. در گزارشاتی که از پزشکان و بیمارستان ها استخراج شده است ریتالین دارای خطراتی است که در لیست زیر دسته بندی شده اند.
ریتالین جزو دسته بندی داروهای محرک بحساب می آید برای همین می تواند برای کسانی که مشکلات قلبی دارند دردسر ساز شود.
یکی دیگر از نکات مهم در استفاده ریتالین در کودکان اختلال رشد کودک در دوره مصرف این دارو به نسبت همسالان خود است که با تحت درمان پزشک بودن این مقوله مرتفع می شود.اختلالات روانی حاد
ریتالین می تواند در افراد افسرده و دو قطبی به مسئله ای حاد تبدیل وشد و باعث بروز حالت شوری و شیدایی در آن ها شود.
بیشتر بخوانید: تاثیر درمان دارویی ریتالین بر بیش فعالی در کودکان
مصرف ریتالین با داروهای افسردگی می تواند مشکلاتی از قبیل طپش قلب، بالا رفتن فشار خون، مصمومیت های دستگاه گوارش را به همراه داشته باشد.
ریتالین باعث افزایش فشار خود و پمپاژ قلب می شود برای افراد سالم این تغییرات افزایش فشار خون خیلی خطر خاص ندارد اما برای افرادی که دارای بیماری های قلبی - عروق علی الخصوص فشار خون هستند می تواند سبب ایجاد مشکلات جدی شود.
در برخی اوقات مصرف کننده ریتالین ممکن است به نعوظ مبتلا شود که در برخی مواقع با درد غیرقابل تحمل منجر به جراحی همراه است.